Rozrywka

Czyste, lazurowe niebo. Orzeźwiające, ozięble powietrze. Wiatr: prężny, czasem niosący inspirujące, elektryzujące ochłodzenie, równie nieraz gnający, gorący halny. Kręte, małe jaskinie, naświetlane wyłącznie niedużymi lampkami, karkołomne jak mitologiczne labirynty, ciche, chmurne, wyczekujące na nieuważnych turystów. Szerokie, jasne doliny, trasy wyłożone kamieniami, bystre, przejrzyste potoki o wodzie lodowatej jak lód. Duże hale, porośnięte energicznie zieloną trawą, pośród której nieśmiało kryją się drobne kwiaty w obawie przed stadami pasionych owiec. Małe, jakby skarlałe sosny, wyrastające wśród najtwardszych skał gęstym, ciemnozielonym szpalerem chroniące swych tajemnych chaszczy. I w końcu szczyty, granie oraz turnie: dostojne, budzące strach samym swym bezlikiem masywy, ostre, poszarpane linie przełęczy, przerażająco ciche oraz niepokojąco sielankowe gołoborza. Czasem zamarła na skałach, jakoby obserwująca krajobrazy, kozica. Oto Tatry, krajowe góry: piękne, groźne, tajemnicze, mimo przecinających je setek szlaków. I pytanie: jak można ich nie ubóstwiać?

Czyli według mnie gry komputerowe nie są jakimś zagrożeniem dla ludzi. Chociaż oczywiście trzeba zachować ostrożność! Czyli należy choćby zwracać większą uwagę na to by małe dzieci nie grywały w takie gry, które tak naprawdę są dla nich szkodliwe. Wszelkiego rodzaju strzelanki raczej nie są OK dla młodej osoby, akurat co do tego nie może miewać większych wątpliwości żaden gracz. Czyli podsumowując - z pewnością gry komputerowe są w porządku. Po prostu powinniśmy umieć z nich korzystać. Zwróć na to uwagę. Czyste, lazurowe niebo. Orzeźwiające, ozięble powietrze. Wiatr: prężny, czasem niosący inspirujące, elektryzujące ochłodzenie, równie nieraz gnający, gorący halny. Kręte, małe jaskinie, naświetlane wyłącznie niedużymi lampkami, karkołomne jak mitologiczne labirynty, ciche, chmurne, wyczekujące na nieuważnych turystów. Szerokie, jasne doliny, trasy wyłożone kamieniami, bystre, przejrzyste potoki o wodzie lodowatej jak lód. Duże hale, porośnięte energicznie zieloną trawą, pośród której nieśmiało kryją się drobne kwiaty w obawie przed stadami pasionych owiec. Małe, jakby skarlałe sosny, wyrastające wśród najtwardszych skał gęstym, ciemnozielonym szpalerem chroniące swych tajemnych chaszczy. I w końcu szczyty, granie oraz turnie: dostojne, budzące strach samym swym bezlikiem masywy, ostre, poszarpane linie przełęczy, przerażająco ciche oraz niepokojąco sielankowe gołoborza. Czasem zamarła na skałach, jakoby obserwująca krajobrazy, kozica. Oto Tatry, krajowe góry: piękne, groźne, tajemnicze, mimo przecinających je setek szlaków. I pytanie: jak można ich nie ubóstwiać?

Czyli według mnie gry komputerowe nie są jakimś zagrożeniem dla ludzi. Chociaż oczywiście trzeba zachować ostrożność! Czyli należy choćby zwracać większą uwagę na to by małe dzieci nie grywały w takie gry, które tak naprawdę są dla nich szkodliwe. Wszelkiego rodzaju strzelanki raczej nie są OK dla młodej osoby, akurat co do tego nie może miewać większych wątpliwości żaden gracz. Czyli podsumowując - z pewnością gry komputerowe są w porządku. Po prostu powinniśmy umieć z nich korzystać. Zwróć na to uwagę.